Czekam, aż stanie się coś pięknego
Tytuł oryginalny:
Jesień 1946. Siedmioletni Amerigo Speranza wraz z matką wałęsa się po zniszczonym wojną Neapolu. Na mieście mówi się, że wszystkie dzieci pojadą specjalnym pociągiem do środkowych i północnych Włoch, do rodzin, które się nimi zaopiekują.
I rzeczywiście - Amerigo stanie się jednym z siedemdziesięciu tysięcy małych uchodźców, których w latach 1945-1952 uratowano przed
głodem i chorobami drążącymi południe kraju. Gdy przybywa do Bolonii, odkrywa zupełnie inny świat, a rodzina, która przyjmuje go pod opiekę, szybko zaskarbia sobie jego przychylność. Niespodziewanie przychodzi jednak czas, by powrócić do domu, do dawnego życia. Skrzypce, na których Amerigo uczył się grać w Bolonii, lądują pod łÃ³żkiem, a chłopiec codziennie będzie tęsknie spoglądać na peron, marząc o powrocie do ukochanej opiekunki Derny.
Latem 1995 dorosły Amerigo, uznany skrzypek, raz jeszcze przybywa do Neapolu, by pochować matkę. Wraz z nim po mieście kroczą duchy przeszłości. Mężczyzna niechętnie decyduje się na podróż w głąb własnego dzieciństwa i spotkanie z dawnymi znajomymi. Niektóre z nich okazują się szczególnie bolesne.
Opis pochodzi od wydawcy
Odpowiedzialność: | Viola Ardone ; z języka włoskiego przełożył Mateusz Kłodecki. | Hasła: | Powieść włoska - 21 w. |
Adres wydawniczy: | Katowice : Sonia Draga, 2020. |
Opis fizyczny: | 276, [4] strony ; 21 cm. |
Uwagi: | Tytuł oryginału: Il treno dei bambini. Bibliografia na stronie 279. |
Twórcy: | Kłodecki, Mateusz. Tłumaczenie. |
Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Filia nr 2
ul. 11 listopada 33